۲۲ بهمن ماه امسال ، چهل و سومین سالروز پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ بود . تا یک دهه پیش در بزرگداشت ها و سالگردها صحبت از جوان بودن و کم تجربگی انقلاب می شد . اما اینک ۴۳ سال از عمر انقلاب میگذرد ، ۴۳ سالگی ، زمان پختگی است و فرصتی است که باید مسیر گذشته بررسی ، بازخوانی ، ارزیابی و رفع عیب شود .
در حوزه اقتصاد به همه دلایلی که اقتصاددانان خوب میدانند و مردمان جامعه هم به خوبی می فهمند و در زندگی روزمره لمس میکنند ، اکثریت مردم اوضاع خوبی ندارند ، عده معدودی به دلیل رفاه زیاد اصولا درکی از شرایط ندارند و عده ای نیز گرفتار نان شب و معیشت روزمره خود هستند. با این تفاسیر بیشتر گفتن از حوزه اقتصاد در حیطه و تحصص کسانی است که اشراف به علم اقتصاد و شناخت دقیق از شرایط کشور دارند ، اما نکته مورد توجه ما در این یادداشت برمیگردد به آنچه که در دیپلماسی عمومی ، فضای تبلیغات رسمی و وظایف رسانه ای دولت و کل حاکمیت میگذرد .
فضای مجازی با امکانات فراوانی که در اختیار کاربران ، شهروندان و آحاد افراد جامعه گذاشته است ، روزانه هزاران خبر و نظر از اوضاع و احوال منتشر و منعکس میکنند که با قبول اینکه تعدادی و درصدی از این حجم دروغ است ، ساختگی است ، کار دشمنان ، رقبا و مخالفان است ، چراآنهایی که نسبت به اداره جامعه وظیفه و مسولیت دارند ، در قبال بقیه سوالات و ابهامات پاسخگویی و نسبت به رفع شبهات احتمالی ان تعداد از دروغ ها و تبلیغات دیگران و شفاف سازی آنها اقدام نمیکنند،؟ درست است که مردم به دلیل روزمرگی و گرفتاری نسبت به مسایل مختلف طی زمان ، بطور نسبی فراموش کار هستندولی تداوم مشکلات و افزایش ابهامات اتفاقا باعث میشود که اگر در گوشه و کنارکار اقدام مثبتی هم صورت میگیرد ، تحت الشعاع سایر موارد دیده نشود. در همین دو ، سه روز گذشته موضوعات متعددی در رسانه های داخلی منتشر و مطرح شد که چند تای آنها عبارتند از :
مرمت و تعویض سنگ قبر نیمایوشیج و اشاره به مساعدت شهردار بر روی سنگ قبر ( !؟ ) یعنی چند سال دیگه هم شهردار بعدی یادگاری جدیدی بنویسد. . آیا این خبر صحت دارد؟ با پول بیت المال یادگار نویسی ؟ خبر دیگه انتشار تصویر وارونه بودن پرچم ایران روی میز مذاکره کنندگان ایرانی ؟ کسی تا بحال از صحت و سقم موضوع گزارش نداده ، به فرض صحت گزارش و بی توجهی طرف مذاکره ، یکی از اعضای پرتعداد هیات که معمولا وظیفه تشریفات ، هماهنگی و تبلیغات را بر عهده دارند نباید حد اقل خاصیت حضورش در هیات توجه به همین جنبه ها باشد . ؟
در چند روز گذشته خبری از مجاری رسمی منتشر شد مبنی بر پس گرفتن لایحه همسان سازی حقوق بازنشستگان و کارمندان که توسط دولت قبل به مجلس ارایه شده بود ، در شرایطی که هر روز شاهد اعتراضاتی از صنوف مختلف نسبت به کمی حقوق دریافتی شان هستیم ،توضیح ندادن و شفاف نشدن چرایی این اقدام ، و برنامه احتمالی اصلاح و جایگزینی لایحه مذکور ،نهایت بد سلیقگی عوامل رسانه ای و روابط عمومی نهاد ریاست جمهوری است . از این قبیل موارد معمولا هر هفته در رسانه ها و فضای مجازی و فضای واقعی جانعه وجود دارند که نیاز به توجه جدی ، پیگیری و شفاف سازی آن ها برای مردم بسیار زیاد است .
سختی معیشت مردم از قشرها و صنف های مختلف به ویژه حقوق بگیران به حدی است که تقریبا میتوان گفت کمتر حقوق بگیری وجود دارد که از وضعیت معیشتی خود رضایت داشته باشد . تصور اینکه بخش زیادی از همین قشر ماهانه می بایست با حقوق های ۶ تا ۷ میلیون تومان زندگی کنند ،با علم به اینکه عده ای نیز دریافت کننده کف حقوق حدود ۴ میلیون می باشند ، تدوام زندگی برای این افراد بیشتر به معجزه شباهت دارد . امروزه یک خانواده ۴ نفری با ۵ میلیون تومان ، در هیچ کجای تهران امکان اجاره منزلی با ظرفیت کافی برای اعضای خود ندارد ، تازه سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس بشارت داده که کف حقوق ۴ میلیون و ۸۰۰ هزارتومان پیشنهادی دولت برای سال ۱۴۰۱ را به ۵ میلیون افزایش داده است . !؟
دولت که هنوز تازه نفس است و تا شش ماه پیش مشغول جمع آوری مشکلات جامعه و تنظیم شعار برای رفع آنها و قول و قرار گذاشتن برای بهبود سطح زندگی مردم بوده است ، بخوبی استانداردهای لازم برای یک زندگی طبیعی و متوسط را میداند ، قطعا دولت قبل و دولت های قبلی هم در مشکلات عدیده موجود سهیم و بابت قصوری که در رفع آنها داشته اند مقصرند ، با این همه نمیتوان دوره چهارساله موجود را صرف نقد و بازگویی مشکلات و قصور گذشتگان کرد و در دوره بعد همین روند توسط دولت بعدی ادامه یابد و . . . ، به نظر میرسد شش ماه برای بررسی ،جمع بندی و بازگویی مشکلات کافی بوده و دولت باید بپذیرد که ماه عسل و فرجه معمول برای آماده شدن، تمام شده و هم اینک فصل اجرایی شدن و تحقق وعده ها شروع شده است .
مردم منتظر اقدامات ملموس و تاثیر گذار هستند . دولتمردان باید باور کنند که مردم درک درست دارند ، قصورها و کم کاری های گذشتگان را میدانند و خادمین و دلسوزان جامعه را به خوبی شناسایی میکنند ، اما بسیاری از آنان تحمل تداوم شرایط فعلی را ندارند باید صادقانه و خالصانه برایشان خدمت کرد . امیدواریم که چنین شود و با اغتنام از فرصت و شرایط موجود از پتانسیل و همراهی صمیمانه آحاد جامعه بهتر و بیشتر بهره گرفته شود.
اندیشمند نمایان ، مدعیان دروغین با سوادی و موعظه کنندگان مخرب قبل از این هم در جامعه بوده اند با مستنعین و مخاطبانی محدود ، اما به یمن و مدد امکانات فضای مجازی اندیشه های عجیب و مباحث بی سند و غیر معتبر آنان خیلی زودتر و وسیع تر منعکس میشود و در دسترس دیگران قرار میگیرد، لذا حضور این افراد در برخی مناصب یا گفتن سخنان بی ریشه . بدون سند ،تعریف کردن خواب های عجیب و غریب و بعضا شبیه فیلم های علمی تخیلی ، باعث دستاویز قرار گرفتن ، مسخرگی و دست اندازی بعضی از مفاهیم و برخی ارزش ها و اعتقادات میشود و به دلیل انتساب برخی گویندگان به مراکز یا جریانات مدعی ، بیش از موجب وهن ارزش های مذهبی و اعتقادی میشود و تداوم این روند بسیار آزار دهنده است اما مدت هاست جریان دارد . آنچکه که عجیب و غریب است ، بی تفاوتی مراکز و مراجع و نهادهای مدعی است که چرا ، گویندگان مخرب را اعم از اینکه با منظورند یا بی منظور مورد توجه ، هدایت و اگر لازم است برخوردو تنبیه و تخفیف جایگاه ، قرار نمیدهند . چطور است که یک هنرمند یا نویسنده بابت گفته و نوشته خود مسول است ، اما برخی از وعاظ یا مداحان نسبت به تحریف هایی که درگفتارشان نسبت به دین و اخلاق به عمل میآورند نباید پاسخگو باشند یا اگر موردی پاسخگو شده اند چرا انعکاس نیافته است ، کدام ارگان فرهنگی ، مذهبی و یا هنری پیگیر این گونه امور است . ؟
آیا از نظر مسولان ذیربط این همه اهمیت و ارزش توجه بیشتر ندارند .آیا لازم نیست توجهی جدی به این ادعاها و انحرافات بشود .