سعه صدر ، تحمل پذیری در مقابل افکار تفاوت با خود ، مراعات و اخلاق مداری در برابر اندیشمندان و عالمان و متفکران . . . این بیانات، تعبیرها و شعارها و تکیه کلام ها، واژه های آشنایی هستند که بارها و بارها توسط واعظان و ناصحان و مسولان در مقام وعظ و نصحیت و توصیه و تاکید به مخاطبان و آحاد جامعه گفته شده ، همچنین بارها صحبت از نشست و برخواست امامان و رهبران دینی با مخالفان و منکران سرسخت با اندیشه و راه خود بوده ایم .
اندر مقام و جایگاه علم ، اندیشه و بخصوص معلمان و اندیشه ورزان در جامعه نیز، بارها و بارها خوانده ایم و شنیده ایم ، با این همه معلوم نیست که چرا هر روز با اخبار جدید و نا امید کننده جدیدی مبنی با اخراج ، بازنشسته کردن و قطع ارتباط استادانی شاخص و صاحبان علم و اندیشه که غالبا، ایده ها و تفکرات دلسوزانه ای برای کشور و ملت ارایه میدهند و در این هنگامه شلوغ و بی رونقی مطالعه و تامل و اندیشه ورزی ، دارای مخاطبانی صادق و گوش های شنوایی در نسل جدید می باشند ، مواجهیم . آیا مسولان و برنامه ریزان و هدایت گران جامعه از آنچه که میگذرد و حاصل آن لاجرم تهی شدن جامعه از علم و نقد و تحمل است آگاهند .؟ و با این نوع برخوردهای حذفی و غیر اخلاقی موافقند .؟ اگر نیستند امیدواریم علیرغم سنگینی بار ندانستن ، مسولیت پاسداری از حرکت علم و عالم و تفکر و متفکر و دانش و اندیشه ورزان جامعه را بهتر و بیشتر احساس و اجرا کنند ، چرا که سکوت سرد و بی رمقی و انفعال جز رضایت و شاید هم عاملیت و در هر صورت مسولیت معنایی ندارد .با همه بحث و جدل ها ونقد و نظرها ، بازهم امیدواریم که آنانی که وظیفه و سهم و نقشی در حفاظت و حراست از فرهنگ و آموزش کشور دارند، بهتر و بیشتر احساس مسولیت کنند و جلو این همه آوای ناموزون و اقدامات نامیمون را بگیرند .
اندیشمند نمایان ، مدعیان دروغین با سوادی و موعظه کنندگان مخرب قبل از این هم در جامعه بوده اند با مستنعین و مخاطبانی محدود ، اما به یمن و مدد امکانات فضای مجازی اندیشه های عجیب و مباحث بی سند و غیر معتبر آنان خیلی زودتر و وسیع تر منعکس میشود و در دسترس دیگران قرار میگیرد، لذا حضور این افراد در برخی مناصب یا گفتن سخنان بی ریشه . بدون سند ،تعریف کردن خواب های عجیب و غریب و بعضا شبیه فیلم های علمی تخیلی ، باعث دستاویز قرار گرفتن ، مسخرگی و دست اندازی بعضی از مفاهیم و برخی ارزش ها و اعتقادات میشود و به دلیل انتساب برخی گویندگان به مراکز یا جریانات مدعی ، بیش از موجب وهن ارزش های مذهبی و اعتقادی میشود و تداوم این روند بسیار آزار دهنده است اما مدت هاست جریان دارد . آنچکه که عجیب و غریب است ، بی تفاوتی مراکز و مراجع و نهادهای مدعی است که چرا ، گویندگان مخرب را اعم از اینکه با منظورند یا بی منظور مورد توجه ، هدایت و اگر لازم است برخوردو تنبیه و تخفیف جایگاه ، قرار نمیدهند . چطور است که یک هنرمند یا نویسنده بابت گفته و نوشته خود مسول است ، اما برخی از وعاظ یا مداحان نسبت به تحریف هایی که درگفتارشان نسبت به دین و اخلاق به عمل میآورند نباید پاسخگو باشند یا اگر موردی پاسخگو شده اند چرا انعکاس نیافته است ، کدام ارگان فرهنگی ، مذهبی و یا هنری پیگیر این گونه امور است . ؟
آیا از نظر مسولان ذیربط این همه اهمیت و ارزش توجه بیشتر ندارند .آیا لازم نیست توجهی جدی به این ادعاها و انحرافات بشود .
هفته پیش فرصتی مناسب فراهم شد تا پس از حدود ۴۵ سال ،استاد و معلم قدیمی ام در دوران دبیرستان ، جناب استاد رضا سلطانزاده را در یزد زیارت کنم.
از اینکه استاد سلطانزاده را همچنان در حوزه آموزش و فرهنگ یزد فعال ، قبراق و با انگیزه یافتم، بسیار برایم پند آموز و خوشحال کننده بود . با پرس و جو ، دریافتم که جناب سلطانزاده بعد از بازنشستگی ، فعالیت های فرهنگی ،آموزشی خود را ادامه داده و سال هاست که مدیریت عالی مجموعه بزرگ فرهنگی ، آموزشی حضرت امام حسن مجتبی را بر عهده دارد. مجموعه ای که با مشارکت تعداد زیادی از فرهنگیان یزد سازمان دهی شده است و در حال حاضر در دو بخش پسران و دختران و مجموعا در شش مقطع تحصیلی فعالیت دارد . پس از تماس تلفنی با استاد و گرفتن آدرس ، راهی محل مجموعه واقع در خیابان عدالت منطقه صفاییه شدم . زمانی که طبق قرار رسیدم ، استاد در محوطه بیرونی مجتمع منتظر بود .همچون گذشته مصمم ، منظم و دقیق در وقت شناسی ، آقای سلطانزده در سالهایی که در دبیرستان بیست و پنج شهریور ( ۱۷ شهریور فعلی ) کلاس هشتم و نهم متوسطه را میخواندم معاون دبیرستان بود ، در آنزمان آقای سید علی آیت اللهی از فرهنگیان معروف وقت، رییس دبیرستان بود . زمانیکه برای سال آخر متوسطه در دبیرستان تعلیمات اسلامی ( مروج ) ثبت نام کردم ، آقای سلطانزاده مدیر دبیرستان بود . دبیرستان مروج و دبستان رمضانی در یزد آنزمان مربوط به جامعه تعلیمات اسلامی با تولیت مرحوم حجت الاسلام وزیری بود .از سازو کار و چگونگی تشکیل و اداره دبیرستان دقیقا مطلع نیستم ، تنها یادم هست که دبیرستان یاد شده ، یکی از دبیرستان های مطرح و خوش نام یزد در آنزمان بود و میزان قبولی آن در کنکور دانشگاه ها بالا بود . سال تحصیلی۵۵-۱۳۵۴، حدود ۹۰ درصد از دانش آموزان سال ششم دبیرستان ما در دانشگاه های مختلف قبول شدند . میزان و متوسط قبولی شرکت کنندگان با توجه به ظرفیت دانشگاه ها ، حدود ۱۰ تا حد اکثر ۱۵ درصد بود .
مرحوم سید علی محمد وزیری که ازش یادکردم به دلیل خدمات فرهنگی و آموزشی در یزد شخصیت شناخته شده ای است . از جمله یادگارهای ماندگار مرحوم وزیری تشکیل و تاسیس کتابخانه ای جنب مساجد جامع یزد است که دارای کتاب های خطی قابل توجهی است و توسط آقای وزیری وقف شده و تحت مدیریت و نظارت آستان قدس رضوی قرار گرفته است . اینطور که از مدیریت سابق کتابخانه شنیدم ، کتابخانه وزیری یزد ، به لحاظ تعداد و میزان کتاب های خطی ، پنجمین کتابخانه در کشور است .
صحبتمان با استاد سلطانزاده بیش از یکساعت طول کشید ، ذکر خاطرات گذشته ، روند فعالیت های بخش های فرهنگی ، آموزشی و خیریه ای که در مجموعه فعال است و شرحی از فعالیت های جناب سلطانزاده که بسیار هم شنیدنی و قابل توجه اند . امیدوارم در زمانی دیگر بتوانم بیشتر و کامل تر از فعالیت های فرهنگی ، آموزشی استاد سلطانزاده طی حدود ، شش دهه بنویسم تا ادای احترامی داشته باشم به مقام معلم و شخصیت فرهنگی استاد . انشالله