دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

کاندیداتوری برای خدمت

حضور پر شور نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در وزارت کشور و ثبت نام برای دست یافتن به کرسی ریاست جمهوری و طبق آنچه که  همه داوطلبان میگویند با انگیزه خدمت ، فارغ از مثبت یا منفی بودن این حرکت ،رخداد جالبی است. این که با اجرای قانون جدید انتخابات به شکلی جلوی حضور بی رویه و بعضا طنز آمیز و گاه توهین آمیز تعدادی به اصطلاح کاندیدا از اقصی نقاط کشور که بعضا در میان آن ها افرادی بیسواد و بی اطلاع محض نیز گرفته شد و دیگر شاهد تعداد بیش از ۵۰۰ تن و گاه بیش از ۱۰۰۰ نفر کاندیدای بی ربط و باربط نیستیم ، اقدامی مناسب و مرحله ای سازنده بود ، با این همه ثبت نام  قطعی تعداد ۸۰ نفر حایز شرایط اولیه برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری به ویژه  توجه به ترکیب و تناسب سوابق  و نیز توانایی آنان در اداره کشوربه فرض کسب آرا اکثریت مردم و  پیروزی ، نشان میدهد که بسیاری از افراد جمع مذکور نیز درک و دریافت درستی از موقعیت ، جایگاه ، توانایی ها و ضرورت های مقام ریاست جمهوری ندارند . حدود نیمی از جمع ثبت نام کننده نمایندگان اداور مختلف مجلس بوده اند ، تعداد زیادی از همین افراد با آرای بسیار اندک راهی مجلس شده بوده اند ، تعدادی نیز در نوبت های بعدی قادر به کسب آرای لازم برای ورود به مجلس نشده اند ، با این  حال کسانی که حتی در محدوده حوزه انتخابیه خود نتوانسته اند رضایت مردم را کسب کنند ، هیچ حرکت و اقدام مهم و سازنده ای نداشته اند ، حالا چگونه انتظار دارند در جایگاه مهم ریاست جمهور و در پهنه کشور به وسعت ایران با پیشینه ای چند هزار ساله و مردمانی فهیم و کوشابه فرض تایید شورای نگهبان، اقدام موثری انجام دهند ،البته تعداد دیگری از جمع ثبت نام کننده  نیز کمابیش وضعی مشابه دارند . چون با کمال تاسف همچنان احزاب در کشور جایگاه موثری نیافته اند، قبل از اینکه بررسی ها و صلاحیت سنجی ها انجام شود ، اشخاص داوطلب می بایست یک بازشناسی از خود یا نظر سنجی از نگاه دیگران داشته باشند .

 امیدوارم انتخابات پیش رو با حضور کاندیداهایی با تنوع فکری  لازم و مقبولیت و  نمایندگی از اکثریت مردم رقابت کنند و درآخر با انتخاباتی درخور، فردی شایسته و توانمند با ظرفیت های لازم سیاسی ، فرهنگی و سعه صدر کافی انتخاب شود و در مسیر توسعه و تعادل اقتصادی و بهسازی شرایط نه چندان مطلوب فرهنگی و اجتماعی موجود در کشور حرکت کند .

نباید پذیرش حوادث و سوانح عادی شود.

کشور ما طی چند دهه اخیر به دفعات دچار حوادث و سوانح متعددی شده است و هر از گاهی مردم به سوگ و عزاداری نشسته اند . این که مردم قدرشناس ، همراه با احساس هستند ، در مصیبت ها ، ناگواری ها و اتفاقات تلخ همراه و پشتیبان هستند واقعیت است که نیاز به اثبات ندارد . در جریان تشییع جنازه رییس جمهور و همراهانش که طی سانحه هوایی جان خود را از دست دادند میلیون ها انسان از شهرها و روستاها به عزاداری و تشییع جنازه جان باختگان پرداختند ، مجالس بزرگ و متعددی در کشور بر پا شد ، این ها هم ارزشمند است و برای داخل و به ویژه خارج از کشور با اهمیت تلقی میشود ، با این همه آیا نمی توان با نظم و مدیریت صحیح و کنترل ها و نظارت های فنی و به موقع جلوی برخی از این رودادهای تلخ را گرفت .؟ در برابر تکریم و همراهی مردم به عنوان مهمترین و معتبرترین عنصر لازم برای یک کشور و حاکمیت مقتدر ،تکرار صحنه های دلخراش و ناگوار ،آسیب پذیر بودن جوانب مختلف کشور را نشان میدهد که مثبت و سازنده نیست ، قبل از هرچیز جان انسان ها ارزشمندترین سرمایه برای کشور و سپس حس و باور امنیت در همه زمینه ها و حتی الامکان مصون ماندن از حوادث و سوانحی که امکان جلوگیری و پرهیز از آن وجود دارد . انشاالله که با تلاش و جدیت مدیریت ها و مسولیت های مختلف ، اوضاع به سمتی برود که پذیرش وقوع حوادث تلخ برای همه عادی و طبیعی نشود.

مدیریت فضای رسانه ای در حوادث غیر مترقبه

سانحه تلخ سقوط هلی کوپتر حامل ریاست جمهوری و همراهان موجب تاثر فراوان اکثر هموطنان شد . اصولا درگذشت ناگهانی  اشخاص به ویژه شخصیت های مسول و موثر علاوه بر تاسف و تاثر ، باعث ایجاد نگرانی در جامعه  و ابهام در آینده روند امور میشود . طی دو روزی که از سقوط و سانحه بالگرد حامل آقای رییسی ، وزیر خارجه ، امام جمعه تبریز ، استاندار آذربایجان شرقی و همراهان این جمع، حزن و اندوهی فراوان ابعاد و زوایای مختلف جامعه را در برگرفته است ، البته در روند امور خللی وارد نشده است ولی همواره چنین اتفاقاتی زمینه شایعات ، تحلیل ها و پیش بینی های زیادی میشود. 

 خبرهای راست و دروغ فراوان ، شایعات ، اظهار نظرها ، همه و همه فضای رسانه ای داخلی ، رسمی ، غیر رسمی و شبکه ها و سایت های خبری ، فضای مجازی لبریز است از داده های مختلف که به نوعی نشان دهنده سردرگمی خبری در مواقع بحران است . از آنجا که حوادثی همانند سانحه پیش آمده قابل پیش بینی نیست . لا اقل مجموعه اطلاع رسانی دولت می تواند ساز و کاری را برای مواقعی مشابه طراحی ، پیش بینی و هر زمان لازم شد در صحنه عمل به اجرا درآورد . در چنین زمان هایی بسیاری از مخالفان و نحله های فکری با سوئ استفاده از موقعیت پیش آمده به پخش و انتشار خبرها و تحلیل ها و ابهامات مورد نظر خود می پردازند .

تحفظ داشتن مسولان در حوزه های مختلف برای انتشار خبرها و روشن کردن ابعاد حوادث  مستحدثه قابل فهم ودر مواردی قابل قبول است . ولی مدیریت صحیح ، هوشمند و اطلاع رسانی به موقع ، فرافکنی نکردن و ضعف های موجود را به بهانه برخی زمینه های نامعلوم به دیگران حواله نکردن ، حد اقل های مورد انتظار جامعه رسانه ای کشور است .